U psihoterapiji se termin rezilijentnost odnosi na sposobnost pojedinca da se nosi sa stresom i teškim i neprijatnim situacijama. Može se definisati i kao prilagodljivost promjenama i kapacitet za uspješnu adaptaciju, uprkos izazovima i teškim okolnostima. Ponekad se odnosi na sposobnost da „ustanemo nakon padaˮ što je od posebne važnosti u situacijama poput kolektivnih kriza, bolesti, gubitka posla, razvoda, gubitka drage osobe. Istraživanja na temu rezilijentnosti pokazuju da ovo nije stabilna karakteristika, već da se može mijenjati tokom života. I zaista, ljudi mogu razvijati i njegovati rezilijentnost, mada to zahtijeva vrijeme i trud. Neki aspekti su sigurno razvijeni i stabilni, ali vjerovatno postoje i neki koji nijesu.
3 Comments
|
